First Love and Other Novellas

خلاصه کتاب عشق اول و دیگر نوشته ها اثر ساموئل بکت

در کتاب First Love and Other Novellas، ۴ رمان کوتاه از ساموئل بکت گردآوری شده است. این ۴ اثر عبارت‌اند از: «عشق اول» (First Love)، «مصیبت‌بار» (The Calmative)، «پایان» (The End) و «اخراج‌شده» (The Expelled).درون‌مایه هر ۴ داستان، مانند آثار مشهور بکت، فضایی ابزورد و پوچ دارد. در داستان «عشق اول» راوی از ماجرای خود با یک فاحشه و از پیوند و یگانگی خاص‌شان صحبت می‌کند و در پایان می‌گوید که چه کاری در حق آن فاحشه مهربان و دلسوز کرده است. اما ۳ داستان دیگر که بیشتر با هم ارتباط دارند، درباره پیرمردان و زندگی آنهاست. «مصیبت‌بار» جریان ضمیر ناخودآگاه پیرمردی را به تصویر می‌کشد که به هر روایت واقعی یا ساختگی چنگ می‌اندازد که پوچی را از خود دور نگه دارد. «پایان» داستان پیرمردی درمانده را بیان می‌کند که از محل اقامتش اخراج می‌شود و ماجراهایی برایش اتفاق می‌افتند که او را بیشتر بدبخت می‌کند. «اخراج‌شده» نیز داستان مرد پیری است که با ترش‌رویی و غرغر به دنیا خرده می‌گیرد و به دنبال سرپناه می‌گردد.

درباره کتاب First Love and Other Novellas

کتاب First Love and Other Novellas مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه کلاسیک و ادبی است که ساموئل بکت، نمایشنامه‌نویس بزرگ ایرلندی در سال ۱۹۴۶ برای اولین بار آن‌ها را بر روی کاغذ آورد. این چهار داستان که بعدها در کنار ۱۳ داستان دیگر در مجموعه داستان کوتاه «متن‌هایی برای هیچ» (Texts for Nothing) گردآوری شدند، برای اولین بار به فرانسوی نوشته شده و به گونه‌ای، گویای حرکت «بکت» از مکتب مدرنیسم به پست-مدرنیسم بودند. این داستان‌های کوتاه که در ابتدای دوران اوج بکت نوشته شده‌اند، حاوی امضای ابزوردیسم او هستند. داستان‌های کتاب انگلیسی First Love and Other Novellas درواقع داستان‌های کامل نیستند؛ بلکه تکه‌هایی از روایت‌هایی‌اند که هرگز کامل نمی‌شوند.در سال ۲۰۰۱، Radu Afrim اجرایی با اقتباس از رمان انگلیسی عشق اول در بخارست بر روی صحنه برد و در سال ۲۰۰۷ نیز اجرای زنده‌ای با اقتباس از این داستان کوتاه در «فستیوال سیدنی» (Sydney Festival) روی صحنه رفت.

درباره ساموئل بکت Samuel Beckett ، نویسنده کتاب عشق اول و دیگر نوشته ها First Love and Other Novellas

«ساموئل بارکلی بکت» (Samuel Barclay Beckett) که در در سال ۱۹۰۶ متولد و در سن ۸۳ سالگی (سال ۱۹۸۹) از دنیا رفت، رمان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، شاعر، کارگردان تئاتر و مترجم ایرلندی بود که با آثار و سبک جدیدش، جنبش ادبی تازه‌ای به دنیای هنر معرفی کرد. آثار بکت به طور کلی نگاهی تاریک با اشک و لبخند به بشریت دارد و مینیمالیسم در آثارش به وفور مشاهده می‌شود. «بکت» از سردمداران مکتب ابزوردیسم در هنر بود و این آزمایش و بازی با قواعد، او را به یکی از مهم‌ترین نام‌ها در لیست هنرمندان مکتب مدرنیست بدل کرد. آثار این نویسنده ایرلندی که هم به زبان انگلیسی و هم به فرانسوی نوشته‌شده‌اند، به ۳ بخش کلی تقسیم می‌شوند که هریک ویژگی‌های مخصوص خود را دارند. اما آثاری که در دوره میانی نوشته شده‌اند، از نظر منتقدین بهترین آثار «بکت» هستند. «ساموئل بکت»  در سال ۱۹۵۹ دکترای افتخاری از دانشگاه «ترینیتی» (Trinity College) واقع در «دوبلین» (Dublin) را دریافت کرد و در سال ۱۹۶۹، برنده جایزه نوبل ادبیات شد. در سال ۱۹۸۳ برای قدردانی از این نویسنده خلاق، جایزه Samuel Beckett Award شکل گرفت. این جایزه به نویسندگانی که از نظر داوران نوآوری و خلاقیت بی‌مانند دارند، اعطا می‌شود.

از جمله آثار دیگر «ساموئل بکت» می‌توان به «در انتظار گودو» (Waiting for Godot)، «روزهای خوش» (Happy Days)، «بازی» (Play) ، «من نه» (Not I)، «مورفی» (Murphy)، «مالون می‌میرد» (Malone meurt)، «مالوی» (Molloy)، «گم‌گشتگان» (Depeupleur)، «متن‌هایی برای هیچ» (Texts for nothing) و «مرسیه و کامیه» (Mercier et camier) اشاره کرد.